ΜΑΛΛΙΑ

Η κομμωτική, δηλαδή η τέχνη του κοψίματος και διαμόρφωσης των μαλλιών, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του ανθρώπινου πολιτισμού. Χιλιάδες χρόνια πριν οι προϊστορικοί άνθρωποι έφτιαχναν χτένες από κόκαλα ζώων και ξυράφια από χαλκό για να περιποιηθούν την κόμη τους.
Αρχαία Αίγυπτος
Η κόμη θεωρούνταν ιερή, τόσο στην επίγεια όσο και στην μεταθανάτια ζωή. Οι γυναίκες έκοβαν τα μαλλιά τους ίσια ή τα έπλεκαν σε μικρές κοτσίδες, ενώ πολύ διαδεδομένη ήταν και η χρήση περούκας σε σχήμα καρέ. Οι άνδρες ξύριζαν το κεφάλι και τα γένια τους εξαιτίας του ζεστού κλίματος και για λόγους υγιεινής, και σε ιδιαίτερες περιστάσεις όπως στην συμμετοχή σε θρησκευτικές τελετές, φορούσαν μαύρες περούκες με πλούσια διακόσμηση και ψεύτικα γένια. 
Ελλάδα
Όπως και σε άλλους πολιτισμούς, έτσι και στην Αρχαία Ελλάδα η κόμμωση δεν ήταν μόνο αισθητική έκφραση και μόδα , αλλά σχετιζόταν με το φύλο, την ηλικία και την κοινωνική θέση.
Μινωική εποχή
Διακρίνουμε κομμώσεις με φαντασία και πολυπλοκότητα.Οι γυναικίες φιγούρες, όπως οι «κροκοσυλλέκτριες» με ξυρισμένο κεφάλι βαμμένο με μπλέ χρωμα και δυο κοτσίδες που πέφτουν η μία στο μέτωπο και η άλλη πίσω, αποτελούν χαρακτηριστικό δείγμα κόμμωσης νέας κοπέλας την Μινωική εποχή, και μας θυμίζουν τις πανκ κομμώσεις των νέων σήμερα.
Κλασική Εποχή
Είχαν μακριά μαλλιά, πλεγμένα σε περίτεχνες πλεξούδες,έβαφαν τα μαλλιά τους με χέννα και τα πουδράριζαν με χρυσόσκονη.Οι άνδρες στρατιώτες και οι αθλητές είχαν κοντά μαλλιά, ενώ οι αριστοκράτες, οι φιλόσοφοι και οι ποιητές είχαν μακριά μαλλιά και γένια.  
Βυζαντινή περίοδος
Ο πλούτος και η τεχνολογική εξέλιξη εμπλούτισαν την κομμωτική τέχνη. Εφευρέθηκαν νέα εργαλεία για το τύλιγμα και το κατσάρωμα των μαλλιών, βαφές βασισμένες σε μεταλλικά στοιχεία και παράγωγα φυτών, καθώς και μείγματα για το καλύτερο κράτημα των χτενισμάτων φτιαγμένα από ρητίνη, αυγό, κερί και μέλι.